از ميان راديوهاي مختلف که صداي آنها را مي¬توانيد بشنويد، کداميک را انتخاب مي¬کنيد؟ چرا؟ چگونه ايستگاه موردنظر را مي¬شناسيد؟ فضاي جهاني مملو از صداي راديوهاي گوناگون است. آيا ميان آنها تفاوتي وجود دارد؟ آيا مي توان به راحتي ايستگاه موردنظر را يافت؟ تفاوت ميان دو ايستگاه راديويي و يا ميان يک ايستگاه با ديگر ايستگاه ها در چيست؟ چه عناصري سبب شناخت يک ايستگاه راديويي در¬ميان ساير ايستگاه ها مي شود؟ آنچه موجب شناسايي و تشخيص و تمايز شيئي در ميان ديگر اشيــــا مي شود هويت آن است. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ به طور کلي هويت در علوم انساني و اجتماعي معطوف به آن است که هر فرد خود را چگونه تعريف مي کند . اين امر به دو سؤال اساسي برمي گردد: الف ـ «من که هستم؟» رويکردي روان شنـاسي بـه تعيين هـويت فـردي است. ب ـ «مـا که هستيم؟» رويکردي اجتـاعي بـه سمت هــويت جمعـي است. بحث هويت، قدمتي ديرينه، به ويژه در حوزه فلسفي دارد؛ چرا که به تعبير ياکوبسن انسان همواره دلبسته احساس تمايز شخصي، احساس تداوم شخصي و استقامت شخصي است . بدين لحاظ دو مفهوم «استمرار» و «تمايز» در تعريف هويت هميشه مورد توجه هستند. ريچارد جنکينز(1381 : 5)، در کتاب هويت اجتماعي به نقل از فرهنگ لغات انگليسي آکسفورد مطرح مي کند که «هويت» يا Identity ريشــــه در زبـــان لاتين دارد . «Identitas» از «Iden» يعني «مشابه و يکسان» آمده است و دو معناي اصلي دارد: مورد اول بيانگر مفهوم تشايه مطلق است و معناي دوم به تمايز اشـــاره دارد کــه به مرور زمــان سازگاري وتداوم را فرض مي گيرد. بدين ترتيب، به مفهوم شباهت از زاويه مختلف راه مي يابد و مفهوم هويت به طور هم زمان ميان افراد يا اشيا دو نسبت محتمل برقرار مي سازد: از يک طرف، شباهت و از طرف ديگر، تفاوت و تمايزي که استمرار مي يابد. بورک (1991 :83 نيز هويت را مجموعه اي از معاني مي داند که چگــونه بودن را درخصوص نقش هاي اجتماعي به فرد القا مي کند و يا وضعيتي است که به فرد مي گويد او کيست و مجموعه اي از معاني را براي فرد توليـد مي کند که مرجع کيستي و چيستي را تشکيل مي دهد . به تعبير گيدنز (2001 : 21) «هويت مربوط به فهم افراد درباره اين است که چه کسي هستند» و «چه چيزي براي آنها مهم است». از اين منظر هويت جمعي نوعي احساس تعلق به گروهي از انسان ها به واسطه اشتراکات در عناصر و ارزش هاي مختلف، و ارزش هاي مداوم و متمايز از ديگر گروه هاست .آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ هويت يابي چيست ؟ فرآيندي کــه طي آن، فرد مي تواند هويت فـردي يا جمعي خود و يا هر دوي آن را بازيابد، هويت يابي(Identification)ناميده مي شود . اين هويت يابي بر ارکان ثابتي تکيه دارد و هر فرد مي تواند هويت جمعي ويژه اي به واسطه آن بيابد . اين ارکان عبارت اند از : سرزمين مشترک، قلمرو مشترک، فرهنگ مشترک، دين، تاريخ، زبان و مليت مشترک. برخي بر اين باورند که هر فرد تنها مي تواند هويت خود را در رابطه با گروهي که به آن تعلق دارد پيدا کند. بنابراين هويت کارکردي از مشخصه هاي فرهنگ گروه است و اساس آن مبتني بر تفاسير درون گروهي و برون گروهي است. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ چرا هويت راديو مهم است؟ براي بازشناسي يک راديــو در ميان چندين دستگاه راديويي، هويت يابي راديو داراي اهميت ويژه اي است. اين هويت يابي در جهت ميزان مخاطب مفهوم مي يابد، چرا که ميزان مخاطبان و شنوندگان براي يک راديو(چه خصوصي و چه دولتي) از نظر جايگاه و همين طور کسب منافع بسيار مهم است. اما چطور مي توان اين تمايز و تداوم را درباره يک دستگاه راديويي و مخاطبان آن، و تعريف هويت ايستگاه راديو در مقايسه با ديگر راديوها بازشناخت و چگونه مي توان دو هويت راديويي را با هم مقايسه کرد؟ آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ هويت راديو همان طور که قبلاً گفته شد، براي مخاطبان هر ايستگاه راديويي ـ اعم از مخاطبان ثابت و يا در اصطلاح ديگر طرفداران جدي هر ايستگاه راديويي و يا مخاطبان گذرايي که به طور غيرثابت شنونده آن ايستگاه هستند و يا کساني که ايستگاه راديويي را مي شناسند و به آن گوش نمي کنندـ تعريفي وجود دارد که ناشي از معنايي است که هر مخاطب از فرايند هويت يابي درک کرده است و براساس آن ادراک رابطه اش را با ايستگاه راديويي برقرار مي کند. يعني مخاطب بر اساس درکي که از هويت راديو پيدا کرده و ارتباطي که ميان اين هويت و خواسته هاي خود برقرار مي کند، رابطه خود را با آن ايستگاه راديويي تنظيم مي نمايد. سه اصطلاحي که درباره نوع شنوندگان راديو وجود دارد ناشي از نوع درک آنها از راديو يا ايستگاه موردنظر است. ـــــ ـ گوش شنوا : منظور کساني است که رابطه دائم با يک ايستگاه راديويي برقرار کرده و همواره شنونده آن هستند. ـــــــــ گوش منتظر : شنوندگاني هستند که رابطه خود را با يک ايستگاه و براساس برنامه و يا زمان و يا گوينده خاصي تنظيم مي¬کنند. ـــــــــــ گوش ناشنوا : کساني هستند که به دلايلي از جمله درک منفي از يک ايستگاه راديويي هرگز به آن گوش نمي¬دهند. آنچه براي هر ايستگاه با شبکه راديويي مهم است، شناخت عناصري است که ذاتاً موجب هويت بخشي و يا هويت سازي در راديو مي شود تا قوت و ضعف خــود را در آن عناصـــر به خوبي دريـابد و آنها را به درستي به کارگيرد . براساس هويت راديويي و يا هويت هر راديو همواره دو سؤال در ذهن مخاطبان وجود دارد که اگر از آنها پرسيده شود، به سرعت و بدون درنگ پاسخ خواهند داد. اين پرسش ها عبارت اند از : ـــــــــ به کدام راديو گوش مي دهيد؟ ــــــــــ اين راديو چگونه است؟ در پاسخ به سؤال اول، نام شبکه يا ايستگاه راديويي را خواهيد شنيد؛ مثلاً راديو ايران، يا راديو گفت-وگو و يا نام ديگر شبکه هاي راديويي اعم از ملي، استاني و يا راديوهاي شهري، حتي ممکن است پاسخي که مي شنويد نام ايستگاه راديويي نباشـد، بلکه موضوع خاصي باشد که برنامه هاي آن ايستگاه بر مبناي آن تهيه مي شوند، مثلاً راديو ترافيک، راديو خبر، راديو فرهنگ، ورزش و ... (در واقع منظور راديو ترافيکي، راديوخبري، راديوفرهنگي و ورزشي است و نه نام آن ايستگاه ها، هرچند در ايران و يا ساير کشورها راديوهايي با همين نام و بر مبناي موضوعي خاص نامگذاي شده اند، مانند راديو ورزش، سلامت ، قرآن و ...). پاسخ سؤال دوم، مبتني بر يک تحليل جـــامع از داده ها و عناصـــر هـويتـــي است کـــه بــــه شکل پاسخ هــــاي کوتـــــاه و يــــا گــــاهي تـا حـــدي بلنــــد، ارائــــه مي شــــود . اين پاســـخ هــا بيـــــان کيفيـــت ادراک مخاطب از هـويـت راديــــوست . از ايـــن جهـــت مي تــوانــد بسيــــار متفــاوت باشــد . پاسخ ســـؤال مي تـــوانـــد عالي، خيـــلي خــوب و يـــا کلماتي متضاد و يا مشابه آن باشد و يا پاسخ هايي از جنس ديگر که تحليلي تر است، مثلاً اين راديو سرگرم کننده است، هيجاني است، روشنگرانه است، يک کلاس درس است و نظاير آن؛ و يا عباراتي ديگر مانند وقت تلف کن است، هيچ چيز درست و حسابي ندارد، پر از دروغ و خيال پردازي است، فسادانگيز است و ... . پاسخ هر دو سؤال مبتني بر درک مخاطب از چيستي و چگونگي ايستگاه راديويي است. پاسخ اول شناخت در سطح است ودومي شناختي از لايــه هاي عميق تري از ايستگاه راديــويي، اين درک و دريافت ناشي از عواملي است که در راديو، به طور آگاهانه و يا ناخودآگاه در کنار هم قرار گرفته و هويت راديو را شکل مي دهند. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ عناصر هويت ساز راديو همان طور که قبلاً گفتيم، هويت فردي و يا جمعي چندگانه است . عناصر هويت ساز راديو نيز متنوع است، با اين فرض که درجه اهميت آنها يکسان نيستند . حتي گاهي در دو راديو درجه اهميت اين عناصر مي توانند کاملاً متفاوت باشند . شرح اين تفاوت ها و علل آن بسيار مهم است . مديران و برنامه ريزان راديو بايد به اين وضعيت تأثيرگذار بسيار توجه کنند تا بتوانند هويت مطلوبي ازشبکه يا ايستگاه راديويي موردنظرشان در ميان مخاطبان ايجاد نمايند، و يا در تجزيه و تحليل هويت، نقاط قوت و ضعف راديو به خوبي شناخته شود؛ زيرا هويت مطلوب و يا درک هويت مطلوب بــه معنــاي داشتن انبــوهي از مخاطبـــان ثابت و همچنين اميـــدوار بـــه جذب مخاطبـــان جـديــــد است . اين همــــان چيـزي است کـه غايت همــه مديــران و برنامه ريزان و تهيه کنندگان راديوست . بنابراين شناخت عناصري که موجب هويت يک راديو مي شوند و درجه اهميت هر کدام از آنها در فرايند هويت يابي يک راديو نيازمند کار قلشیفعلمي و تحقيقي است که نبايد از آن غفلت شود . عناصري که موجب هويت سازي و يا هويت يابي راديــو هستند را مي توان در دو گروه ظاهري يا شکلي و محتوايي يا عمقي تقسيم کرد. عناصر نه گانه هويت ساز راديو از اين قرارند : 1 ـ نام - 2 ـ نوع باند يا نوع فرستنده - 3 ـ فرکانس پخش - 4 ـ مکان راديو - 5 ـ آرم و شعار ويژه راديو - 6 ـ شکل و فرم و نحوة پخش برنامه ها - 7 ـ برنامه هاي ويژه - 8 ـ گويندگان خاص - 9 ـ اطلاعات خاص - اين عناصر نه گانه در دو گروه شکلي و محتوايي نيز قرار مي¬گيرند که «نام» به طور مشترک در هر دو گروه قرار مي گيرد: :::::::::: ـ نام ايستگاه يا شبکه راديويي: نامگذاري اولين قدم براي تعيين عنصر هويت¬ساز راديوست. پيداکردن نام مناسب و مطلوب که هم موردتوجه مردم قرار گيرد و هم بتواند با نوع برنامه¬هاي راديو و محتواي آن سازگاري داشته باشد، کاري به ظاهر ساده اما حقيقتاً دشوار است. نام ها داراي ويژگي¬هايي هستند که در نامگذاري مورد توجه قرار مي¬گيرند. ويژگي هاي عمومي نام ها 1 . نام ها هويت دارند و نمايش سمبليک و نمادين يک چيز هستند. 2 . هر نام فقط در يک زمينه خاص داراي معناست و با تغيير زمينه، ممکن است معناي آن عوض شود. 3 . در هر زمينه ممکن است مجموعه¬اي از نام¬هاي بالقوه وجود داشته باشد. 4 . عموماً از نام¬هاي مرکب مي¬توان معناي جديد خلق کرد. آآآآآآآآآآآآآآآآ - نوع فرستنده يا باند پخش: استفاده وسيع کشور از انواع فرستنده¬هاي موج بلند، موج کوتاه، موج متوسط و موج FM درحال تغيير است. امروزه به¬دليل محدوديت¬هايي که براي انواع فرستنده¬ها وجود دارد، استفاده از موج FM با محدوديت-هاي کمتري از لحاظ فني مواجه مي¬شود، ضمن اينکه کيفيت صداي اين نوع فرستنده بسيار خوب و مناسب پخش انواع موسيقي نيز هست. همراه نوع فرستنده قدرت آن هم مي¬تواند به تشخيص بهتر آن کمک کنـد تا حداقل در حوزه¬اي خاص صداي شفاف¬تري را به مخاطبان ارائه دهد. اساساً انتشار امواج راديويي به چهار عامل بستگي دارد: قدرت فرستنده، ارتفاع آنتن فرستنده، نوع فرکانس طراحي شده بر روي محدودة پهناي باند و بالاخره شرايط جوي مـوج SW قادر است تمـام کـــرة زميــن را بپــوشــــانـد، لـــذا اگـر شمـــا بــر روي اين طــول مـوج، مـوج ياب راديـــــو را بچـرخانيـــــد، اغلب برنـــامـــه¬اي خــارجـي شنيــــــده مي¬شـــود. اين نــوع امــــواج چـــون مسيــــري بسيـــار طـــولاني را مي¬پيمــاينـــد، غالبــــاً با نويز همراه هستند. لذا از اين امواج بيشتر براي اطلاع¬رساني محدود استفاده مي¬شود و به همين جهت معروف به «موج خبري» است. برنامه¬اي راديويي که برروي موج متوسط (MW يا AM) پخش مي¬شود، به¬دليل خاصيت انتشارش، مي¬تواند در منطقه وسيعي شنيده شود، مخصوصاً در خارج از شهرها و جاده¬هاي بين شهري. لذا از اين روش اغلب براي پوشش خارج از شهرها و مناطق جاده¬اي استفاده مي¬کنند. راديو با موج AM را نيز مي¬توان راديويي با پوشش جغرافيايي وسيع دانست. گيرنده¬هاي اين نوع فرستنده¬ها امروزه بسيار ارزان و در دسترس همگــــان است، امااشکال آن در محدوديت بهره¬برداري از اين نوع فرستنده¬هاست؛ زيرا طول موج متوسط از 540 کيلوهرتز شروع و تا 1605 کيلوهرتز به پايان مي¬رسد و فاصله¬هاي آن مضربي از 9 است. درست برخلاف ايستگاه¬هايي که از فرستنده FM استفاده مي¬کنند و اين محدوديت را ندارند. طول موج FM از 88 مگاهرتز شروع و تا 108 مگاهرتز ادامه دارد. تعداد ايستگاه¬هايي که مي¬توانند از آن استفاده کنند بي¬نهايت زياد است، حتي براي اينکه تداخلي پيش نيايد، 2% مگاهرتز فاصله بين دو ايستگاه در يک شهر کافي است. مزيت اين طول موج کوچک و ارزان¬بودن فرستنده¬ها و شفاف¬بودن صداي آن است. اما چـــون گيرنده¬ها بايد با آنتن پخش ارتبـــاط مستقيم داشتـــه باشنـــد، بيشتـــر مي¬توان فرستنـــده¬هاي FM را فرستنـــده¬هايي با پوشش جمعيتي دانست. مثلاً فرستنـده راديـــو FM نصب شـــده در ايستـــگاه جماران تا نزديک قم به¬راحتي قابل دريافت است. اما در کرج به¬دليل مزاحمت بلندي¬هاي بين آن شهر و اين فرستنده، اگرچه بسيار نزديک¬تر از قم است، ولي قابل دريافت نيست. علاوه بر انواع فرستنده¬هاي فوق، از فرستنده¬هاي جديدي که برروي DRMپخش مي¬کنند ـ و البته هنــوز وارد سيستم¬هاي پخش به¬طور رسمي نشــده ـ بايد نام برد. درواقع روي اين موج، خاصيت موج FM در AM پديدار مي¬شود و کيفيت صدا از طريق موج ديجيتالي DRM برروي موج AM دريافت مي¬شود. DRM تحول بزرگي در ديجيتالي شدن راديو است و تفاوت آن با ساير امواج راديويي کيفيت فوق¬العاده بالاي آن در نفوذپذيزي نويز و پارازيت است، به¬علاوه برد و پوشش وسيع آن نسبت به ساير امواج راديو قابل توجه است. درحال حاضر گيرنده¬هاي اين نوع راديو بسيار گران است. فرکانس يا طول موج راديو: در مناطقي که تعداد فرستنده¬هاي FM زياد است، طول موج مي¬تواند عنصر هويتي مهمي باشد. مثلاً طول موج 100 مگاهرتز در شبکه FM طول موج مطلوبي است و مخاطبان آن را بـــه¬خوبي به¬خاطر مي¬سپارنــد. حتي گاهي نام برخي شبکـــه¬ها و ايستگاه¬هاي راديويي از طول موج آن اخذ مي¬شود، مانند راديو 100 FM . اما اگر طول موج مثلاً 3/100 باشد، ديگر نام 3/100 FM نام زيبايي نيست و شايد افراد آن را بيشتر به¬صورت 103 بنامند که حتماً ايستگاه راديويي ديگري خواهد بود. انتخاب طول موج با عدد صحيح (مانند طول موج فرستنده FM راديو تهران برابر با 95 مگاهرتز) يک امتياز براي هويت شبکه است. بدين ترتيب، امروزه در بسياري از کشورها انتخاب طول موج مانند شماره تلفن خيلي اختياري نيست و غالباً مي¬توان گفت اجباري است، چون در تعيين آن، ميزان قدرت فرستنده و حوزه پوشش و وجود فرستنده¬هاي ديگر دخيل هستند. به ¬هر صورت راديويي که داراي طول موج عدد صحيح و يا زائد است از شانس هويت¬جويي بيشتري برخوردار است. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ مکان ايستگاه راديويي: گاهي مکان ايستگاه راديويي، مي¬تواند عنصر مهمي براي هويت آن باشد، به¬طور مثال «راديو دريا» راديويي است که با مکان ايستگاه شناخته مي¬شود. يا راديو تبريز و راديو مشهد، درواقع حاکي از تفوق مکان بر هر چيز ديگر است. لـــذا گاهي ظرفيت مکان، مي¬تواند عنصر مهمي در تعيين هويت راديو باشد و يا به طريق ديگر بايد گفت اين ظرفيت درصورتي که به¬عنوان يک شاخص متمايز وجود داشته باشد مي¬تواند در هويت جويي راديو نقش بارزي ايفا کند. آرم و شعارهاي خاص راديو: بسياري از شبکه¬هاي راديويي يا تلويزيوني براي معرفي بيشتر خود به مخاطبان، از آرم شناسايي خاصي استفاده مي¬کنند و در فرصت¬هاي زماني مناسبي که تهيه¬کننــده تشخيص مي¬دهـــد آن را به اطلاع شنوندگان يا مخاطبانش مي¬رســاند. اساساً ايستگاه¬هاي راديويي از آرم مخصوص براي قبولاندن و جاگيرساختن شعارهاي خود در ذهن شنونده¬ها استفاده مي¬کنند. به همين دليل از آرم ايستگاه راديويي براي تضمين اين نکته استفاده مي¬شود. به هنگام تحقيق بر روي مخاطبان، زماني که از شنونده سؤالي پرسيده مي-شود، او نيز طبيعتاً مي¬تواند ايستگاه راديويي موردنظر را به¬خاطر بياورد. در کشورهايي که ايستگاه¬هاي راديويي، خصوصي بسياري دارند، اين امر بسيار حياتي است، زيــرا در اين ايستــگاه¬ها نرخ آگهي¬هاي بازرگاني تا حــد زيــادي براساس اين تحقيقــات تعيين مي¬شود. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ شکل و فرم و نحوة پخش برنامه ها: يکي از تفاوت¬هاي اساسي دو ايستگاه يا دوشبکه راديويي در شکل و فرم پخش برنامه¬ها ـ فارغ از محتواي ـ آن است که در دو فرم يا دو شکل قابل بررسي است: الف: شکل يا فرم توليدي و زنده: در اين حالت برخـــي شبکـــــه¬ها ايستگـــاه ¬اي راديـــويي برنامه¬هايشان را به¬صورت زنده پخش مي¬کنند، و برخي شبکه¬ها به¬صورت توليدي، و برخي ترکيبي از هر دو را با نسبت¬هاي مختلف. مهم¬ترين ويژگي برنامه¬هاي زنده، امکان ارتباط دوسويه است، درحالي که برنامه¬هاي توليدي فاقد اين امکان مهم ارتباطي هستند. خود اين شکل برنامه عاملي براي جذب مخاطب است. اشکال اين فرم در اين است که کمتر فرصت دارد تا به لايه¬هاي عميق¬تر بپردازد. درصورتي که در برنامــــه-هاي توليــدي فارغ از دغدغه لحظـــه¬هاي پرفشار پخش برنامة زنده که گاهي عوامل در کنترل نيستند، مي-توان لايـه¬هاي عميق¬تر را مورد بحث و بررسي قرار داد. در اينجا منظور مقايسه ارزشي ميان دو فرم زنده و توليدي نيست، بلکه تفاوت اين فرم موجب جلب توجه نوعي از مخاطب مي¬شود؛ يا به معناي ديگر نوع زنده و يا توليدي¬بودن برنامه¬ها، موجب تعيين هويت يک راديــــو در ميان ديگر هويت¬ها خواهد شد. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ ب: نوع ساختار برنامه¬ها: شبکه¬هاي راديويي از حيث ساختار مي¬توانند برنامه¬هاي کاملاً ساده تا برنامه¬هاي کاملاً ترکيبي پيچيده پخش کنند. نوع اين برنامه¬ها شناسه مناسب براي بخشي از هويت¬جويي و هويت¬سازي راديوست. مثلاً راديو پيام با ترکيب ساده متن و موسيقي به پخش برنامه مي¬پردازد و راديو سلامت که از ترکيبي پيچيده¬تر برخوردار است، در برنامه¬ها از متن، موسيقي، گزارش و کارشناسي و گاهي نمايش¬هاي کوتاه استفاده مي¬کند. اين دو راديو درميانه طيف ساده تا بسيار ترکيبي قرار دارند. در بـــرخي کشـورهـــا راديـــوهايي وجـود دارنـد کـــه فقــط بـــه پخــش نــــــوع خاصي از موسيقي مي¬پردازند، مثلاً موسيقي کلاسيک، انـواع موسيقي الکترونيک و ... کـــه ساده¬ترين نوع پخش برنامه است. در سوي ديگر، راديوهايي قرار دارند که از نمايش¬هاي راديويي به¬شکل گسترده استفاده مي¬کنند که فرم پيچيده و سختي است. برنامه¬هاي خاص: گاهي برنامه وسيله شناسه مؤثر يک راديو در ميان ديگر ايستگاه¬هاي راديويي براي مخاطبان است. زماني در سال¬هاي بسيار دور، نمايش¬هاي راديويي اين نقش را برعهـده داشتند، اما امروزه برنامه¬هاي تفريحي و طنز و سرگرمي يا برنــامه¬هاي انتقـادي و يا برنامه¬هاي مبتني بر مشاوره و راهنمايي برنامه¬هاي خاصي هستند که مورد توجه مخاطبان قرار دارند. البته روشن است که منظور هر نوع برنامه تفريحي يا انتقادي و يا برنامه¬هاي مشاوره¬اي نيست. هر ايستگاه راديويي آرزومند داشتن برنامه¬هاي ويژه¬اي است که مخاطبان را حول آن جمع کند و براي خود هويتي متمايز از ديگر شبــکه¬هاي راديو و ممتاز درميان آنها ايجاد نمايد. گـاهي بخش¬هاي خاص خبري و يا تفسير خبري در زمان¬هاي خاص در طول يک روز يا يک هفته عامل تشخيص يک ايستگاه راديويي يا تلويزيوني در ميان ساير ايستگاه¬هاست. درميــان شبــــکه¬هاي راديويي داخلي اين امر کاملاً مشهـــود است و بــه¬همين جهت سعي مي¬شود برنامه¬هايي که موجب شهرت شبکه راديويي است به ¬هر صورت حفظ شود. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ صـــداي خــاص يا گوينــدگان و مجريــان ويـژه: شايد نــام لاري کينگ را در شبـکه تلـويزيــونيCNN شنيـده باشيـد. نـام او موجب اعتبـار برنـامه است و حتـــي حضــور او مـوجب جلب مخـــاطب بــراي اين شبــــکه است. ايستگــــاه¬هــا و شبکه-هاي راديويي براي ايجاد تمايز ميان خود و ديگر شبکه¬ها و ايستگاه¬هاي راديويي، نيازمند صداهاي خاص و گويندگان و مجريان ويژه و خاص هستند. مخصوصاً راديو از آن جهت که فقط از «صدا» استفاده مي¬کند بيشتر محتاج اين امر است. اين تفاوت موجب بروز مزيت بزرگي براي يک شبکه راديويي خواهد بود. درحال حاضر در ميان اکثر شبکه¬هاي راديويي داخلي تمايز و تفاوت صداها بسيار اندک است و شايد بتوان آن را از نقاط اصلي ضعف در بخش صوتي راديويي خواهد بود. درحال حاضر درميان اکثر شبکه¬ها راديويي داخلي تمايز و تفاوت صداها بسيار اندک است و شايد بتوان آن را از نقاط اصلي ضعف در بخش صوتي راديو به حساب آورد. در شبکه¬هاي راديويي صداها خاص و ممتاز غير از يکي دو مورد کمتر مي توان يافت که موجب تفاوت و تمايز آن شبکه با ديگر شبکه ها باشد، زيرا خاص¬بودن صدا درست همانند آن است که يک نفر درميان ديگران داراي يک ويژگي خاص باشد. مثلاً داراي قدي بلندتر باشد. از اين جهت مديران و مسئولان ايستگاه¬ها و شبکه¬هاي راديويي در انتخاب گويندگان بايد نهايت دقت را بکنند. آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ . اطلاعات خاص يا نوع اطلاعات: يکي از عوامل و عناصر مهم هويتي هر شبکه نوع اطلاعاتي است که ارائه مي¬شود. مخاطبان از آن جهت به يک راديو توجه مي¬کنند که بتواند نيازهاي آنها را برآورده کند. اين نيازها بسيار متنوع هستند. درباره اطلاعات خاص و يا نوع اطلاعات دو مسئله موجب تفاوت هويت يا تمايز يک راديو از ديگر راديوهاست: ::::: الف ـ تفاوت در نوع اطلاعات: به¬طور مثال ميان انواع اطلاعات (به معناي عام) که در شکل برنامه در راديو معارف به مخاطب ارائه مي¬شود با ديگر شبکه¬ها تفاوت اساسي وجود دارد، زيرا نوع اطلاعات اين راديو ديني است. درحالي که بيشتر اطلاعات در راديو سلامت، اطلاعات بهداشتي است يا در راديو ايران عمدتاً اطلاعات اجتماعي است. ب ـ تناسب اطلاعات مخاطب: تفــاوت ديگـــــر ميــــان نــــوع اطــلاعات هـــر شبکــــــه، ميـــزان تناسب آن بــا نيــــازها و شـــرايط مخـــاطب است. مثــلاً راديـــو ايــران بيشتر، اطلاعات اجتماعي به مخاطب ارائه مي¬دهد، يا راديو تهران و راديو کرج نيز همين نوع اطلاعات را ارائه مي¬دهند، اما اگر به ضرورت¬هاي شهر تهران و يا شهرستان کرج توجه نشود، مخاطب را نمي¬توانند جلب نمايند. مثلاً اطلاعات مربوط به ترافيک در تهران بسيار مهم تر از کرج است. همين راديو را مثلاً با راديو بوشهر مقايسه کنيد، شايد راديو بوشهر، هيچ نيازي به اطلاعات و اخبار ترافيکي نداشته باشد يا بسيار اندک به اين اطلاعات متکي باشد. اما بوشهري¬ها مي¬توانند از اخبار مربوط به بازار ماهي مطلع شوند يا قيمت محصولات وارداتي به آن استان را با ساير مناطق کشور مقايسه کنند. بنابر¬اين هريک از اين عناصر نه گانه فوق، بخشي از هويت ايستگاه يا شبکه راديويي را مي سازند، ولي درجه اهميت آنها يکسان نيست. عناصر شکلي و صوري عموماً از درجه اهميت کمتري برخوردارند و عناصر محتوايي و عمقي، داراي درجه اهميت بيشتري هستند. از ميان عناصر فوق، شايد بتوان «نوع اطلاعات» را به عنوان مهم ترين عنصر محتوايي معرفي کرد؛ هرچند نمي¬توان از درجه اهميت «شکل ارائه برنامه» نيز غفلت کرد. راديوي موفق و محبوب راديويي است که تمام عناصر نه¬گانه را در حداکثر ممکن و با ترکيبي مناسب براي خود فراهم نمايد. نـــام خــوب و تأثيــرگـذار بـــا فرستنـــده¬اي درطــول مــوج منــاسب و بـــا قــدرتي مطلـــوب مي¬توانــــد محمـــل خوبـــي بـــاشــــد بـــراي ارسال و انتقـال اطــلاعات مفيـــــدي که درشکل و فرم مورد توجه مخاطب توليد شده و گوينده يا مجري توانايي آن را اجرا کرده است. به اين ترتيب مي¬توان به داشتن راديويي محبوب و موفق يعني راديويي باهويت عالي و مطلوب در ميان مخاطبان مباهات کرد.