1- ابتدا به تبیین و تعیین چارچوب روشنی از از سیاستی که برای مسئله در نظر گرفته شده بپردازید
    الف: تعریف مسئله صورت گیرد
    ب: چرا به تعیین سیاست نیاز است:
    ج: اهداف و مقاصد سیاست چیست؟
2- تعیین ذینفعان (فرد یا گروه) موضوع
     الف: جه کسی ذینفع هدف است؟
     ب: رفتار چه کسی تغییر می کند؟
     ج: چه کسی مجری سیاست است؟
      د: چه کس دیگری می تواند در تصمیم گیری اثر بگذارد؟
3- تشخیص بهترین سیاست نیازمند تعیین معیارهای مناسب  است
4- تعیین راه حل های جایگزین
     الف: چه سیاست های دیگری ما را به هدف می رساند؟
     ب: معمولاً باید مشتمل بر وضع موجود یا انجام ندادن کاری باشد
5- بررسی و ارزیابی آثار و نتایج هر سیاست جایگزین بر اساس معیارها
    الف: گاهی روشن و آشکار است
    ب: اغلب نیازمند تحلیل جزئیات، محاسبات دقیق حتی شبیه سازی کامپیوتری می باشد.
     ج: گاهی تحلیل ها باید متکی برقضاوت ها و ارزش گذاری های ساده باشد.
6- ارزیابی و سبک سنگین کردن جایگزین ها
     الف: بهترین سیاست های جایگزین وابسته به اهمیت معیارهای مربوطه است
     ب: آیا برخی جایگزین ها همیشه نادرست و بدون توجه به اولویت ها هستند
     ج: چه وزنی از معیارها موجب ترجیح یک جایگزین می شود
7- تعیین و تشخیص موانع اجرا
     الف: چه کسی باید سیاست را اجرا کند؟
     ب: چه کاری قبلاً در این مجموعه صورت گرفته است؟
8- توصیه و پیشنهاد بهترین جایگزین
    همیشه توصیه ممکن یا مقدور نیست، اما در آن باره باید بطور جدی اندیشید
9- ارتباط توصیه شما با دلایلی که از نظر تصمیم گیران برای سیاست ها وجود دارد
      الف: روشن کردن وضعیت بررسی های مربوط به  انتخاب های اصلی
      ب: مطمئن بودن از انتخاب بهترین گزینه ها و حذف بدترین ها
      ج: هرچند ممکن است نوع تحلیل فنی و تکنیکی باشد، اما ارتباطات موضوع باید شفاف، ساده و
        قابل درک باشد.
الگوهاي پيشنهادي محیط شناسی حوزه فرهنگ

1- الگوي عوامل دروني و بيروني ثبات يا تغيير فرهنگ
الگوهاي پيشنهادي محیط شناسی حوزه فرهنگ

1- الگوي عوامل دروني و بيروني ثبات يا تغيير فرهنگ

الگوهاي پيشنهادي محیط شناسی حوزه فرهنگ

1- الگوي عوامل دروني و بيروني ثبات يا تغيير فرهنگ

 
مثلث نیازهای مخاطب
حرکت رسانه ها برای پاسخگویی به آن چه مورد نظر مخاطبانشان است، حرکتی به دلخواه و مطلقاً رها نیست. رسانه ها نیز در یک ساختار کلان در حرکت هستند و نمی توانند خارج از آن فعالیت کنند. پایه های این ساختار سه عنصر مهم هستند که برای هریک می توان ساختاری جداگانه در همان حوزه در نظر گرفت که موجب ایجاد قواعد رفتاری خاصی برای آن رسانه شده است. این سه عنصر عبارتند:

1- دایره مجاز: در یک جامعه با رویکرد دینی، تمامی فعالیت ها در یک چارچوب قابل قبول در حوزه دین مجاز می باشند. البته این چارچوب بسیار وسیع و قابلیت پاسخ به نیازها و بخشی از تمنیات یا امیال افراد را دارد. این چارچوب از امور مباح شروع شده و در مرز محرمات متوقف می شود. اگر چه بخش اعظمی از محرمات روشن است اما در حوزه دینی قبل از آن مکروهات وجود دارد که در معنا این است؛ اگرآن کار صورت نگیرد بهتر است. اهل معنا از مکروهات پرهیز می کنند زیرا از موانع درک کمالات معنوی است. مشکل عمده ای که در این حوزه وجود دارد تداخل یا تشابه برخی از مکروهات با امور محرمه است که عرف دینداران آن را نمی پسندد و برخورد با آن را همانند فعل حرام صورت می گیرد. از دیگر مسائلی که در این چارچوب با آن مواجه می شویم اور مستحب است که امری است که واجب نیست اما انجام آن در دین توصیه شده است. گاهی برحسب عرف دینداران  و جامعه مسلمانان این امور مستحبه در نقش امور واجب ظاهر می شود. این نوع تداخل ها موجبات بروز بدفهمی و گاهی اختلاف در رأی میان برنامه سازان و سیاستگذاران و گروه های ذینفع رسانه ای را می شود. این اختلاف دو سویه است. گاهی برنامه سازان از طرف سیاستگذران متهم به خروج از دایره مشروعیت و زمانی سیاستگذاران از طرف برنامه سازان یا دیگران به این اتهام نواخته می شوند.
1- نظام اجتماعی: در هر جامعه ای نظامی از هنجارها و ارزش ها روابط میان هر فرد با دیگران و میان افراد و نهادها ی اجتماعی و میان گروه های انسانی و اجتماعی را تنظیم می کند. شما در هر جامعه ای که حضور دارید در صورتی که بخواهید از این هنجارها تخطی کنید احتمال طرد شما بوسیله جامعه بسیار زیاد خواهد بود. اصرار در این کار حداقل موجب انزوای شما خواهد شد اگر دردسر دیگری برایتان بوجود نیاید. هر جامعه برای بقاء و رهائیش از بی نظمی که مقدمه ای برای یک زندگی هراس انگیز است بطور طبیعی در یک شکل جمعی از هنجارها و ارزش هایش دفاع می کند. رسانه ها در صورتی که بخواهند در حوزه عمومی با مخاطبانشان ارتباط مؤثری برقرار نمایند ناچار از تمکین به آن ها هستند. این امر شامل رسانه های خاص با مخاطبان خاص نمی شود که مخاطب آن ها بسیار محدود بوده و قابل گسترش به دیگر اقشار جامعه نیست یا به ندرت اتفاق می افتد یا درصورت وقوع بسیار محدود و ناپایدار خواهد بود، زیرا توده مردم از بهم ریختگی نظام اجتماعی هراس دارند و همواره نگران زندگی خانوادگی و کسب و کار خود هستند. لذا در سیاستگذاری ها نمی توان به نظام اجتماعی حاکم بی توجه بود و از دیگر نظام های اجتماعی گرته برداری کرد. زیرا معلوم نیست هرچیزی که در یک نظام اجتماعی درست و مناسب باشد در دیگر انواع نظام های اجتماعی پذیرفتنی و قابل اعمال باشد.
2- سپهر رسانه ای: رسانه ها در یک سیتم و نظامی ساخت یافته فعالیت می کنند. هر رسانه از دو جهت در فشار رقابت و یا فرصت فعالت دارد. رسانه ها دو رقیب مهم و همیشگی دارند.
الف- رسانه های همجوار: در سپهر رسانه ای برای هر رسانه یا در مجاورت هر رسانه رسانه هایی وجود دارند که ماهیتاً به هم نزدیک هستند، مانند نسبت سینما به تلویزیون و بالعکس یا نسبت رادیو با ضبط صوت و امروزه سی دی پلیر(CD Player) . یعنی در کارکرد تفریحی تلویزیون و سینما همجوارند و در کارکرد اطلاع رسانی رادیو و تلویزیون در مجاورت هم قرار می گیرند. این همجواری نوعی از رقابت را موجب می شود زیرا اگر علاقمند تلویزیون نتواند نیاز به سرگرمی اش را در کنار تلویزیو بدست آورد احتمالاً به رسانه مجاور مراجعه خواهد کرد. در ادبیات استراتژیک از این پدیده با عنوان کالاها و خدمات جایگزین نام برده می شود. جایگزین ها می توانند در شرایطی کاربرد و کارکرد کالا یا خدمات اصلی را انجام دهند. آن ها دارای ویژگی هایی هستند که صاحبان رسانه ها ناچار از توجه به آن هستند. این ویژگی ها به این شرح هستند:
ب- رسانه های همنوع: رسانه های همنوع را به سخن دیگر می توان جدی ترین رقیب برای هر رسانه ای دانست. برای یک رادیو دیگر رادیوها و برای تلویزیون دیگر شبکه ها و کانال های تلویزیونی رسانه های همنوع یا رقبای اصلی هستند. رسانه های  همجوار با عنوان کالاهای جایگزین و  رسانه های همنوع باعنوان رسانه های رقیب می توان ذکر کرد.

الگوي "اهداف و روش ها"
در اين مدل  به پاي بندي افراد  به روش هاي مشروع و مقبول در دستيابي به اهدافي كه مورد تأييد جامعه است، توجه دارد. از اين جهت بطور عموم، جامعه به جهار گروه عمده تقسيم مي شود كه هر
گروه از اين منظر داري ويژگي خاصي است كه در برنامه ريزي و سياستگذاري به آن بايد توجه شود.

الگوي منحني نرمال
در اين مدل به توزيع نرمال يا عادي يك پديده در شرايط طبيعي و معمول جامعه توجه مي شود و اصلاح يا تغييرو تحول در محيط اجتماعي بر اساس صورت مي گيرد. نمونه زير بررسي رفتار روزه داران در ماه مبارك رمضان در منحني

نرمال توزيع شده است