هفته نامه سروش شماره 1332 با دکتر حسن خجسته، معاون صدا درباره فعالیت ها و برنامه های وی در معاونت صدا مصاحبه مفصلی انجام داده است که به پیوست تقدیم می شود.

*چه طور این همه سال در رادیو ماندید ؟- تصور می کنم هر کس به رادیو می آید، علاقه عجیبی به رادیو پیدا می کند. شاید این علاقه به تاثیر برنامه های رادیویی در برنامه ساز باز می گردد که در او این حس را ایجاد می کند که کار بسیار بزرگی را انجام داده است . از آن جایی که من کار خود را در رادیو با برنامه سازی شروع کردم ، این احساس را تجربه کرده ام و رادیو برایم حوزه ویژه ای شده است . به طوری که سال هاست در مورد آن به تحقیق و بررسی مشغول شده ام.

* شما قبل از رادیو، در آموزش و پرورش فعال بودید. آیا بین معلمی و رادیویی بودن شباهتی هم می بینید؟- من همیشه بچه های رادیو را معلم می دانم. بچه های رادیوغنای نفسانی ویژه ای دارند هر گاه بین رادیویی ها راه می روم، احساس می کنم در بین آسمانی ها هستم. معلم ها هم همین طورند. به هر حال شباهت این دو قشر بسیار زیاد است و همین مسئله باعث علاقه ویژه من به همکاران رادیویی ام می شود.

*در توصیف شما می گویند جزو محدود مدیرانی هستید که از پله های پایین شروع کردید و با - -- شناخت کافی و کسب تجربه و سلسله مراتب به مدیریت رسیده اید. چند درصد مدیران حوزه نظرتان این گونه به مدیریت رسیده اند ؟شاید 100 در صد اصرار خود من همیشه بر این بوده که هر کس می خواهد به سطوح بالا برسد، باید حتماً همه مراحل کاری و پله ها را طی و با شناخت و تجربه کافی مسئولیتی را قبول کند در سطح مدیریت گروهها، بنا به ضرورت از نیروهای خارج از سازمان، البته با قابلیت و شایستگی های بایسته دعوت به همکاری شده است تا از بسته بودن سیستم پیش گیری کنیم.

*در مدیریت حوزه صدا مشکل خاصی دارید ؟- 60 درصد نیروهای همکار برنامه های رادیویی، هیچ ارتباط رسمی و یا تعهدی با سازمات صدا و سیما ندارند و این موضوع احتمالاً چنین ایجاب می کند که حوزه صدا از نظر مدیریت امنیت کافی نداشته باشد اما خوشبختانه به دلایلی، از جمله همان خصیصه اخلاقی ویژه رادیویی ها و غنای نفسانی همه کسانی که جذب رادیو می شوند، ما هیچ گونه مشکلی در حوزه صدا نداریم. دلیل دیگر هم، آشنا بودن مدیران رادیو با کم و کیف مسئولیت های خود و برنامه سازی در رادیو است که باعث می شود خیلی خوب بتوانند با برنامه سازان ارتباط برقرار کنند.

* در رادیو به شما پدر رادیو می گویند چند درصد بچه های رادیویی تان را می شناسید؟- زمانی بود که من همه بچه های رادیو را به طور کامل می شناختم که مثلاً این فرد کجا کار می کند، همسرش چه کاره است، چند فرزند دارد و... الان چیزی حدود 3000 نفر در رادیو با ما همکاری دارند که بسیار هم جایگزین و جا به جامی شوند، با این حال حتماً دو سوم آن ها را تا حدودی و یک سومشان را هم بسیار خوب می شناسم.

*رادیویی ها می گویند اطلاعاتتان درباره بدنه رادیو و عوامل، در بعضی موارد تعجب انگیز است. شما چگونه با این همه مشغله این قدر خوب بچه ها را می شناسید؟ این در حالی است که بعضی وقت ها مثلاً مدیر شبکه تان، گوینده اش را نمی شناسد!- این غلو است چون مطمئناً مدیران شبکه ها از من بیش تر همکارانشان را می شناسند البته تصور می کنم مشغله های مدیران شبکه ها از من بیش تر است و من فرصت بیش تری دارم تا در میان بچه های رادیو باشم.

*رادیویی ها می گویند بعید نیست مثلاً روزی ببینید که آقای خجسته در اتاقتان به دیدنتان بیایند اما نمی دانند چرا برای دیدن مدیران شان گرفتن یک وقت ملاقات گاهی بعید به نظر می رسد ؟  - این موضوع تا حد زیادی به مدل مدیریت هر فرد ارتباط دارد. من برای خودم شیوه مدیریت خاصی دارم که در دوران معلمی نام آن را « نمره 20» گذاشته بودم با همین روش چند بار هم در دوران خدمتم در آموزش و پرورش معلم نمونه شدم چون در ترم های متمادی هیچ مردودیی نداشتم و همه دانش آموزانم قبول شده بودند. این روش چم و خم خاص خود را داشت که مهم ترین آن برخورداری از حوصله بود و باعث می شد همکاران دیگرم که می خواستند همانند من عمل کنند اما حوصله کافی نداشتند به نتیجه مناسب نرسند. منظورم این است که هر کس شیوه خود را دارد که دیگری شاید نتواند آن را اجرا کند. هر مدیری سبک و سیاق خاص خودش را دارد و نباید انتظار داشت همه شبیه هم باشند شاید اگر من هم مدیر شبکه و یا گروه بودم به گونه دیگری عمل می کردم.

* به حوصله مدیران اشاره کردید همکارانتان می گویند زمانی که برنامه سازی می کردید پیش می آمد که شاید حدود سه ساعت برای یک کار کوچک مثل تنظیم تلفن های شنوندگان وقت صرف می کردید؛ تصور می کنید الان چند درصد برنامه سازان به این شکل کار می کنند ؟- شما از خروجی رادیو می توانید به پاسخ این سئوال دست پیدا کنید با شنیدن بعضی از برنامه های رادیویی کاملاً متوجه می شوید که فکر ، وقت و کار زیادی روی آن ها انجام شده است .

*چند درصد این گونه اند ؟ -  در همه سازمان ها ، همیشه 10 درصد بی انگیزه، 10 درصد خودانگیزه و 80 درصد هم بینابین هستند. تعداد زیادی از همکاران نسل سوم رادیو (نسل جدید و جوانان) در آن گروه با انگیزه عالی هستند و با حالت تهاجمی و جسورانه برنامه سازی می کنند به هر حال من تصور می کنم با حضور نسل سومی های رادیو، آن 80 درصد هم به سمت خود انگیزه ها تمایل دارد که هر روز هم انگیزه شان بیش تر می شود. همین موضوع باعث می شود گاهی از رادیو برنامه هایی می شنویم که مانند یک تابلو مینیاتور و یا یک اثر میلیله دوزی شده بر روی هر ثانیه آن بسیار کار شده است.

*خلاقیت، جسارت و انگیزه درنسل سومی های رادیو نسبت به نسل اولی ها (همکارانی که بعداز انقلاب به جمع رادیویی ها پیوستند و یا از قبل در رادیو حضور داشتند) و نسل دومی ها (که در دهه دوم و سوم بعد از انقلاب به رادیو آمدند) بسیار بیش تر است. اما آیا آن ها حساسیت ، مسئولیت پذیری ، رفتار متعهدانه و شناخت رسانه ای دو نسل پیشین را هم دارند ؟- بله به نظر من در آین نسل هم این خصیصه ها دیده می شود. همان گونه که در هر نسلی افراد متعهد، خلاق و با انگیزه وجود دارند و نمی توان گفت که این ویژگی ها مخصوص گروه خاص است.

* آیا تا به حال بررسی هایی درباره افراد «خود انگیزه» در رادیو انجام شده است تا عمر خود انگیزگی، سنجیده ومشخص شود ؟ چه قدر طول می کشد که این افراد انگیزه خود را از دست بدهند ؟فردی که انگیزه خود را از دست می دهد و محیط اطراف روی او تاثیر می گذارد خودانگیز نیست. این امر دلایلی دارد فرد خود انگیزه مانند سایر افراد به دلایل مادی و... دست به کاری نمی زند که وقتی به آن ها نرسیده، انگیزه خودش را از دست بدهد.

* آقای خجسته شما چقدر انتقاد پذیر هستید ؟- از هر کسی این سئوال را بپرسید، می گوید که من بسیار انتقاد پذیر هستم ولی معلوم هم نیست این طوری باشد !

* پس به این انتقاد بعضی از همکارانتان پاسخ دهید که می گویند هر وقت ناراضی نزد شما می آیند، راضی بر می گردند اما تغییری در وضع آن ها ایجاد نشده و نمی شود ؟ و با به تعبیر بعضی ها « طلبکار می رویم، بدهکار باز می گردیم » ؟- مشکل بسیاری از کسانی که پیش می آیند عاطفی است و وقتی با من صحبت می کنند، تخیله می شوند در واقع مشکل آن ها حسی است. واقعی نیست.

*یعنی شما قبول ندارید ریشه بسیاری از مشکلات بچه های رادیو مادی است ؟مشکلات مادی بچه های رادیو را رد نمی کنم، اما همان طور که قبلاً هم اشاره کردم بچه های رادیو از غنای نفسانی بالایی برخوردارند. بچه های رادیو دستشان خالی است اما سرشان بالاست. اگر شرایط مادی رادیو خوب نیست حرکت رادیو از نظر تامین نیازهای مادی با حمایت رئیس سازمان رو به جلو است که البته این حرکت تا رسیدن به سطح مطلوب ان شاء ا... با تلاش بیش تری ادامه خواهد داشت.

* نقد جدی ای که به شما می شود این است که علیرغم خدمات بی شماری که برای رادیو انجام داده اید در دوران معاونت شما، بسیاری از نیروهای ارزشمند رادیو را ترک کرده اند که دلیل اصلی بسیاری از آن ها مسائل مادی بوده است نظرتان چیست ؟- این را قبول دارم. اما دو مسئله حایز توجه است ؛ بسیاری از این افراد به سازمان های دیگر و برای انجام مسئولیت های مهمی رفته اند که ما نیز از آن استقبال کردیم تا مانع پیشرفتشان نشویم اما بعضی نیز به دلیل مشکلات رفته اند که این را به عنوان ضعف باید قبول کنیم به این مسئله توجه کنید که مثلاً تعداد قابل توجهی از همکاران رادیویی با آن که تحصیلاتشان به درجات بالای علمی رسیده بود، علیرغم همه تلاش من نتوانستند در سازمان استخدام شوند و به این خاطر رادیو را ترک کردند که کاری از دست رادیو برای آن ها بر نمی آمد. من هم مایل نبودم فرصت های کاری بهتر را از آن ها بگیرم البته من همیشه از رفتن نیروهای با سواد و تحصیل کرده از رادیو ناراحت شده ام. معتقدم سازمان باید در قبال این نیروها استراتژی جذب بهتری را پیش بگیرد تا بتواند نیروهای با سواد را از دست ندهد.

* این نیروها علیرغم میل خودشان رفته اند، بسیاری از آن ها می گویند ما سال ها برای رادیو با عشق و علاقه کار کرده ایم اما از حقوقمان دفاع نشده است. بسیاری از آن ها هنوز هم به رادیو علاقه مندند و اگر مشکلات معیشتی نبود دوباره به رادیو باز می گشتند !- این را به عنوان یک اشکال بزرگ باید بپذیریم. من در حد مقدورات برای بچه های رادیو تلاش کرده ام راه اندازی «خانه رادیو» از آن جمله است و بیش تر هم تلاش خواهیم کرد اما بچه های حوزه رسانه باید بدانند جذب همه نیروها در هیچ رسانه و در هیچ جای دنیا ممکن نیست.

* بحث خانه رادیو مفصل است اما در توضیح کوتاهی بفرمایید که خانه رادیو چه طور به رادیویی ها می تواند کمک کند ؟ - در طراحی «خانه رادیو» برنامه های مختلفی برای بهبود وضعیت همکاران رادیویی از جمله بیمه آن ها و ... در نظر گرفته شده است اما مهم ترین نکته این است که به درآمد زایی رادیویی ها باید فکر کنیم و برنامه هایی هست که مثلاً خود «خانه رادیو» و بچه های رادیو منابع جدید درآمد پیدا کنند.

*رادیویی ها از تلاس های شما آگاه هستند. اما سئوالشان این است که چرا در طول این سال ها، سازمان صدا و سیما متوجه مشکلات درآمد و بودجه ای رادیو نشده است؟ چرا گام مثبتی در این زمینه بر داشته نمی شود؟ چرا اختلاف بودجه صدا و سیما این قدر زیاد است و چرا معاونت صدا نتوانسته سازمان را مجاب به انجام تغییرات لازم در بودجه رادیو کند؟- لازم است من به دو، سه نکته اشاره کنم. اول آن که تفاوت دستمزد برنامه سازی در رادیو و تلویزیون در همه دنیا وجود دارد. در مورد شرایط خودمان به این مسئله توجه کنید که در تلویزیون درآمدهای خوب به بعضی ها می رسد اما در رادیو هر چه هست به همه می رسد (با رعایت عدالت و بر حسن فعالیت ها) دلیل دیگر آن است که شاید مثلاً درآمد یک گوینده در تلویزیون خوب باشد اما معلوم نیست که دو سال بعد هم به او این رقم داده شود یا اصلاً داده نشود ما در رادیو این گونه مسائل را نداریم. در واقع می خواهم بگویم خیلی چیزهایی که از درآمد تلویزیون می گویند حقیقت ندارد.

* مگر در صدا و سیما کمیته استاندارد سازی دستمزدها فعال نیست ؟- این کمیته فعال است و در زمینه دستمزدهای رادیویی نیز در حال طراحی معیارها و شاخص های لازم است؛ توجه کنید که در کنار همه این حرف ها، حسنی که در رادیو وجود دارد این است که بچه ها در رادیو فقط از رادیو حقوق می گیرند و بر عکس تلویزیون و یا سایر جاها اشخاص در این کار دخالت ندارند و همین باعث شده در رادیو بنیاد روابط مبتنی بر فعالیت های سازمانی و روابط انسانی باشد و نه چیز دیگر؛ لازم است بدانید در سال های اخیر آقای مهندس ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما، به رادیو نظر ویژه ای داشته و در بعضی موارد بر خلاف مصادیق و محدودیت های بودجه ای سازمان، دستور تخصیص منابع مادی بیش تری را برای رادیو صادر کرده اند.

* بالاخره خبر خوبی برای رادیویی ها دارید ؟  - خبر خوب یعنی همیشه « پول» ؟!

* در حال حاضر مشکل اصلی رادیو این است .- اگر این تلاش ها ادامه پیدا کند، در سال های آینده وضعیت بودجه رادیو به سطح مناسبی خواهد رسید به هر حال نباید توقع داشت که همه مشکلات یک شبه حل شود.

* برگردیم به مسائل تخصصی، شما چند نفر را مانند دکتر حسن خجسته می شناسید که هم در رادیو کار کرده اند و هم در زمینه رادیو تحقیق و پژوهش انجام داده اند و هم نظریه های حایز توجهی درباره رادیو دارند؟- تعداد افرادی که در زمینه رادیو به تحقیق و پژوهش می پردازند نسبت به سابق بسیار زیاد شده است در حال حاضر به قدری مقاله علمی از طرف بچه های رادیو ارائه می شود که مجله تخصصی رادیو تا مدتی دیگر کاملاً از لحاظ تامین محتوا به منابع خارج از سازمان بی نیاز می شود رادیو از همه لحاظ استثناست حتی در این زمینه ها.

* ارتباط با مراکز علمی– رسانه ای چگونه است؟ چرا در این مراکز اطلاعات درباره رادیو این قدر کم است؟- در کل منابع رادیو کم است و هر چه داریم همین منابع محدودی است که بیش تر از آن ها را نیز خود محققان رادیو تهیه کرده اند. به هر حال الان تعدادی از بچه های رادیو در مراکز علمی مشغول تحصیل هستند که به تدریج می توانند به بسط کارهای علمی و تحقیقی در مراکز رسانه ای و علمی کمک کنند. ما سعی داریم به بسط و گسترش هر چه بیش تر ارتباطاتمان با مراکز علمی خارج از کشور نیز بپردازیم که بیش تر از طریق دبیرخانه جشنواره رادیو و اداره پژوهش های رادیو انجام می شود.

* چند مورد از کارهای مهمی را که در دوران مدیریت شما در رادیو انجام شده، نام ببرید. - برای امور مختلف فعالیت های رادیو نظام ها و سیستم هایی طراحی شده که بتواند در حوزه پیام و مدیریت آن یا در تسهیل روابط برای فعالیت های تولید اثر بخش باشد. به طوری که شبکه های رادیویی در یک نظام سازمان یافته ای مشغول فعالیت و تولید و پخش برنامه ها هستند که برخی از آن ها عبارت اند از : راه اندازی کمیته طرح و برنامه معاونت (به ویژه با سامان داده و تاکید بر برگزاری جلسات با دستور کار مشخص و هدف از قبل تعیین شده)، برگزاری سالانه جشنواره رادیو، ایجاد ارتباط های مناسب بین ستادهای اجرایی و فعال در رادیو و ... بالا بردن بهره وری در استودیوها ( که این تلاش با رسیدن به استانداردهای مناسب ادامه دارد)، تلاش برای شکل گیری و قرار گرفتن شبکه ها در راستای اهداف تعیین شده برای هر کدام ، تشکیل «خانه رادیو» ، تعیین نرخ نامه و ... در حوزه تولید هدفمند شدن شبکه ها مثلاً هر ساله هر شبکه یک شعار برای خود تعیین و در همان راستا حرکت می کند و ... تصمیماتی هم در نظر بوده است که هنوز نتوانسته ام اجرا کنم، از جمله تصحیح سیستم نظارت در رادیو.

* آقای خجسته با آن که کارشناسان رادیو ، شما را جزو معدود محققان و پژوهشگران حوزه رادیو می دانند که توانسته اید نظریه های حایز توجهی در زمینه رادیو ارائه دهید ، منتقدان به شما خرده می گیرند که علیرغم شناخت مناسبتان از رادیو، در مواردی رادیو از حیطه رسانه ای خارج و درگیر مسائل حکومتی می شود . نظر خودتان چیست ؟- منظورتان چیست ؟ من معنای این انتقاد را درک نمی کنم ! رادیو یکی از رسانه های جمهوری اسلامی ایران است و وظیفه آن این است که به انعکاس عقاید و آرمان های نظام بپردازد . من مسلماً از اصول اعتقادی خاصی پیروی می کنم که حتی در نظریه پردازی های علمی ام هم آن ها نقش دارند البته همه این طور هستند . همه ما افراد عقیدتی هستیم و من با افتخار ، رادیو را رسانه انعکاس آن ها می دانم.

* نظرتان درباره منزوی بودن بعضی از شبکه ها رادیویی چیست ؟ - با توجه به وجود رسانه های مختلف، ما در وضعیت مناسبی قرار داریم و نباید انتظار غیر واقعی در مورد رادیو و شبکه های تخصصی آن داشت؛ ما در سپهر رسانه جایگاه خاص خود را داریم که باید آن را به درستی و در شکل واقعی آن درک کنیم.

* همیشه رادیو روی میز شما روشن است و معمولاً ( از جمله حالا ) مانع این می شود که صدای شما را به وضوح بشنویم اگر همین حالا یک اشتباه بزرگ از عوامل این برنامه ( که صدایش در حال پخش است ) رخ دهد چه می کنید ؟ - اگرمشکل بسیار جدی پیش آید به استودیو پخش زنگ می زنم اول باتهیه کننده احوال پرسی می کنم که زیاد ناراحت و دچاراسترس نشود و بعد مورد را گوشزد می کنم . اما اگر مسئله زیاد جدی نباشد با مدیر شبکه در میان می گذارم.

* اگر برنامه بسیار خوبی را بشنوید ، چه می کنید ؟ تشویق می کنید ؟- در چنین مواردی مثلاً یک سکه طلا با یک یادداشت ( البته به طور خیلی خصوصی ) برای عوامل آن برنامه می فرستم، به هر حال بیش تر عادت دارم که نامه های دستنویس ( حتی برای تذکر های کاری) به طور محرمانه برای برنامه سازان بفرستم.

* بعضی از بچه های رادیو می گویند آقای خجسته برای آن دنیای ما خیرات و حسنات پس انداز می کنند ؟ - من همیشه به شوخی به تلویزیونی ها می گویم تلویزیون مال این دنیاست، رادیو مال آخرت است!

* اما بعضی ها مایل اند قلک را بشکنید ، قدری هم از پس اندازشان بدهید تا در این دنیا استفاده کنند وگرنه هم این دنیا و هم آن دنیا را از دست می دهند !- البته ان شاء الله که در این قلک چیزی باشد.

* ثمره یک دهه مدیریت شما در رادیو ، به وجود آمدن شبکه های متعدد و تخصصی رادیویی است. از کدام یک از این شبکه ها بیش تر راضی هستید ؟- از همه آن ها راضی هستم . همه آن ها باید باشند و واقعاً همه آن ها خوب هستند و به تدریج به اهدافشان بیش از پیش نزدیک می شوند .

* نظرتان درباره انتقادهایی که به شبکه جوان می شود چیست ؟ - شبکه جوان ، شبکه موفقی است اما از آن جا که بانی تغییرات جدیدی بوده ، مورد انتقاد قرار می گیرد البته ضعف هایی هم دارد که برخی رفع شده و برخی در حال رسیدگی است . این یک شکل عمومی برای فعالیت های جاری در هر سازمان است که ضرورتاً باید فعالیت ها  همواره برای اصلاح و تکمیل مورد بررسی دایمی قرار گیرد .

* در مورد ورودی های انتسابی رادیو نظرتان چیست ؟ - همه می دانند که من در این مورد بسیار سخت گیر هستم مثلاً الان در مورد گوینده ها، از تنوع صدایی مناسبی برخوردار نیستیم و صداهای مشابه در رادیو زیاد شنیده می شود به همین دلایل من به شبکه ها تاکید کرده ام که در جذب نیروها به قابلیت ها، شایستگی ها، تنوع و سایر نکات حرفه ای توجه ویژه ای داشته و چنین معایبی را هر چه زودتر رفع کنند.

* راستی دغدغه های شما چیست ؟- اولین دغدغه من سر و سامان دادن به نیروهای انسانی رادیو است که در بهترین شرایط قرار گیرند و ارتباط کاری آن ها با سازمان مشخص شود. در حوزه تواید هم چند دغدغه و آرزو دارم از جمله آن که به طور مناسب به مسئله خانواده بپردازیم و به استحکام هر چه بیش تر آن در جامعه کمک کنیم خانواده را مبنای توسعه اجتماعی قرار دهیم و نه مزد را .توجه به خوفیات در مسائل دینی دغدغه دیگر من است و مایل هستم به طور مناسب در برنامه های معارفی به آن ها بپردازیم ، موضوعی که در حوزه نظری و تئوری رسانه تا به حال اصلاً خوب به آن توجه نشده و دارای اهمیت زیادی است و ریشه بسیاری از مسائل جامعه در آن نهفته است .دغدغه دیگر پیدا کردن نظام کنترل نظارت مدیریتی بر مبنای عدالت کاری است تا هر کس به قدر منزلت و تلاش خود برخوردار شود و مواردی از این دست که همیشه همراه من است و تا حدی هم در راستای آن ها حرکت کرده ایم و امیدوارم به زودی به نتایج مناسبی دست پیدا کنیم.

* آقای خجسته، تا کی می خواهید در رادیو بمانید؟- اگر ناراحت هستید همین امروز بروم {می خندند و ادامه می دهد } بالاخره باید در نهایت کار به یک نیروی تازه نفس تر و دارای ایده های جدیدتر سپرد.

* آینده رادیو را چه طور می بینید ؟ - رادیو برای کسب توفیق باید به کارکرد اطلاع رسانی خود بیش تر رو بیاورد و آینده آن بر حسب تحولات احتمالی اش تغییر می کند هر چند به نظر می رسد نسبت به سایر رسانه ها کم تر دچار تغییر شود.

* اجازه بدهید در مورد امور شخصی تان هم بدانیم، آیا اهل ورزش هستید؟- آن موقع که در رادیو تهران بودم با بچه های رادیو بیش تر فوتبال بازی می کردیم الان هم در هر فرصتی که ایجاد می شود، ورزش می کنم به کوه می روم و یا به همراه همسرم پیاده روی می کنم .* آیا به جز رادیو در جای دیگری نیز مشغول هستید و فعالیت جنبی دیگری هم دارید؟ - به جز رادیو شغل معلمی هم در دانشگاه دارم که آن هم در راستای رادیو است.

شناسنامه دکتر حسن خجسته: متولد مشهد 1331 دیپلم ریاضی، فوق دیپلم علوم انسانی، لیسانس پژوهش در علوم اجتماعی، فوق لیسانس مردم شناسی و دکترای مدیریت استراتژیک است.حدود 27 سال پیش ازدواج کرده و چهار فرزند (دو پسر و دو دختر دارد).22 مهر ماه 1370روز جالبی در زندگی نامه خجسته است. او به طور اتفاقی به جمع رادیویی ها می پیوندد و فعالیت خود را در گروه اجتماعی رادیو آغاز می کند و بعد از مدتی قائم مقام این گروه می شود. او مدت ها سردبیر برنامه صبحگاهی «سلام ، صبح بخیر» و «سلام تهران» بود که از آن به عنوان تجربه ای بزرگ و مفید برای طراحی شبکه استانی «رادیو تهران» یاد می کند. در سال 1373 با راه اندازی رادیو تهران مسئولیت این شبکه استانی به او محول می شود و در سال 1377 به عنوان معاون صدای جمهوری اسلامی ایران انتخاب می شود که تا به امروز در این پست فعال است.