خجسته که پس از محمد سرافراز معاون برون مرزی سازمان، قدیمی‌ترین معاون صدا و سیما به شمار می‌رفت، سال گذشته به عنوان نایب رئیس اتحادیه رادیو تلویزیون های آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.
به این ترتیب به نظر می رسد که ضرغامی به سوی هماهنگی هر چه بیشتر با سیاست ها مورد نظر کابینه نهم گام بر می دارد.
شایعه دیگر از انتصاب قریب‌الوقوع محمد صوفی در سمت معاونت سیما حکایت می کند. این تغییرها همراه با زمزمه‌های جابه‌جایی ضرغامی از مدیریت سازمان صدا و سیما ادامه دارد. برخی از سایت‌های خبری نیز این اتفاق‌ها را در راستای ادامه مدیریت ۵ ساله بعدی ضرغامی می‌‌دانند.
در میان تغییرات زیادی كه در سال‌های اخیر در مجموعه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران روی داده است، دو تغییر بیش از سایر تغییرات به چشم آمده و البته این هر دو در ساختار صدای این مجموعه رخ داد.
اولین تغییر مهم تغییر یا تعویض مدیر رادیو جوان، شهرام گیل‌آبادی بود كه به سبب عملكرد مثبت این مدیر جوان و نگاه نقادانه این رادیو سر و صداها و انتقادهای زیادی را برانگیخت و دومین اتفاق مهم این حوزه دیروز با پذیرش استعفای حسن خجسته از سوی مدیر سازمان رخ داد.
اینكه این تغییرات نه در تلویزیون كه در رادیو رخ داده است و این چنین پرسرو صدا شده است، حكایت از اهمیت و ثاثیر بی‌واسطه رادیو روی مخاطب میلیونی این رسانه دارد. برخلاف اینكه تصور می‌شود تلویزیون برد گسترده‌‌تری دارد، اما رادیو توانست در این سال‌ها در سایه یك مدیریت درست روی مردم تاثیر بگذارد.
حسن خجسته در طول این سال‌ها سعی كرد رادیو را از حد یك تریبون فرمایشی به قلب مردم ببرد و حرف‌های آنها را در قالب چند رادیو به گوش مسوولان و تاثیرگذاران مهم عرصه سیاست، فرهنگ و اجتماع برساند.
او در طول سال‌های مدیریتش بر رادیو با راه‌اندازی رادیو فرهنگ، رادیو جوان، رادیو گفت‌وگو و بسیاری از برنامه‌هایی كه طرح اولیه‌اش از سوی او به برنامه‌سازان و تهیه‌كنندگان رادیو داده می‌شد، توانست وزن رادیو را به سوی همدل بودن با مخاطب بكشاند و از این رهگذر بر تعداد مخاطبان رادیو بیفزاید.
نكته‌ای كه در سال‌ها پیش از آن با دستورات فرمایشی مدیران رده میانه سازمان امكان تحققش كمتر تصور می‌شد. این امر البته به یك مساله اساسی در شخصیت خجسته ارتباط پیدا می‌كند و آن نترسیدن از نقد و همراه شدن با صدای عمومی جامعه ایران بود كه در این سال‌ها سختی‌های زیادی تحمل كرده‌اند. خجسته از نقد نترسید و اگر نگاهی به برنامه‌های كنونی رادیو بیندازید، در زمینه‌های مختلف اعم از ورزش، فرهنگ، گفت‌وگوهای سیاسی و... می‌توانید تیغ تیز نقد را ببینید كه بی‌واهمه می‌برد و از چیزی هم نمی‌ترسد.
این فضا البته بعد از خروج خجسته از سازمان هم می‌تواند تلطیف شود و به سوی نقد بی‌حاشیه برود و هم می‌تواند با حضور یك مدیر جسور دیگر راهی كه پیش از این رفته و موفق هم بوده، ادامه یابد و نتایج مفیدش به جامعه بازگردد.
منبع: رادیو رسانه و فناوری